Ans Markus
Ans Markus is bekend van haar windselschilderijen en maakte o.a. een serie hommages aan moderne klassieken, schilderijen over Medea, en interieurs van de Godshuizen. In het zoeken naar haar identiteit ontwikkelde Ans Markus een persoonlijke mythologie, die een eigen denk-, ervarings- en gevoelswereld omvat. In deze zin vormt haar kunst niet alleen een vernieuwende bijdrage aan het realisme in de Nederlandse schilderkunst, maar is zij ook onmiskenbaar authentiek. Haar recente werk gaat over de levenscyclus en het creëren van een betere wereld. Haar schilderijen laten zien dat de thematiek hetzelfde is gebleven, maar een ruimere betekenis heeft gekregen, de emotionele belevingswereld van de mens in relatie tot zijn omgeving.
Behalve de eer, krijgt de nieuwe Kunstenaar van het jaar de Kunstweek Prijs ter waarde van € 10.000,- en een expositie in museum Flehite in Amersfoort.
Tweede t/m achtste plaats
Op de tweede plaats eindigde Ted Noten gevolgd door Erwin Olaf en Armando. Op de vierde t/m achtste plaats eindigden respectievelijk Gerti Bierenbroodspot, Isabella Werkhoven, Anton Corbijn en Marlene Dumas. Zij voeren de Galerie van Hedendaagse Kunstenaars aan, de lijst waarin jaarlijks de honderd meest gewaardeerde beeldend kunstenaars zijn opgenomen.
Ook de prijzen voor het Talent van het jaar en de Briljanten Kunstenaar worden uitgereikt.
Chris Berens Talent van het jaar
Chris Berens
De prijs voor Talent van het jaar, de kunstenaar jonger dan of 35 jaar die het hoogst is geëindigd in de
Galerie van Hedendaagse Kunstenaars, gaat naar
Chris Berens (1976).
Diet Wiegman Briljanten Kunstenaar van het jaar
Diet Wiegman
Briljanten Kunstenaar van het jaar, de kunstenaar ouder dan of 65 jaar die het hoogst in de
Galerie van Hedendaagse Kunstenaars is geëindigd, is
Diet Wiegman (1944) geworden.
De ambiance in het Centraal Musuem
De verkiezing
De verkiezing Kunstenaar van het jaar is de oudste en verreweg grootste verkiezing op het terrein van kunst in Nederland. Door de gefaseerde opzet met vier verkiezingsrondes, waarbij gedurende de looptijd van de verkiezing zowel een omvangrijk panel van deskundigen als het publiek hun stemmen uitbrengen, biedt de uitslag een goed beeld van de mate waarin Nederlandse kunst en kunstenaars in brede kring gewaardeerd worden.
In het kader van de verkiezing zijn dit jaar meer dan 40.000 stemmen uitgebracht.
Eerder werden Henk Helmantel (2008), Ad Arma (2007), Jeroen Hermkens (2006), Jacques Tange (2005), Jurriaan van Hall (2004) en Corneille (2003) Kunstenaar van het jaar.
Burgemeester van Utrecht Aleid Wolfsen opent de kunstweek 2009
samen met de voorzitter van Sitchting Kunstweek David Polak
David Polak feliciteert Ans Markus
Enige meningen van aan de verkiezing verbonden panelleden en het publiek over Ans Markus: “Ik word stil en blij tegelijk, ik lach en voel me ook triest, haar kunst brengt dat bij mij teweeg.” “Ik vind haar een hele krachtige persoonlijkheid en vrouw. Die kracht komt ook naar voren in haar kunstwerken!” “Hetzelfde, maar altijd anders, altijd toch weer spannend.” “Het wordt eindelijk wel eens tijd, ze verdient het.” ”Fantastische vrouw met inspirerende manier van kunst maken... ook haar nieuwe passie, het ontwerpen van sieraden voor het Medical Knowledge Institute, waarbij de opbrengst volledig naar HIV besmette vrouwen in Zuid-Afrika gaat, die de sieraden maken naar haar ontwerp. Chapeau!” “Deze kunstenares heeft zich al lange tijd bewezen als kunstenaar en maakt prachtige kunstwerken die ook juist een heel breed kader van mensen aanspreekt, niet alleen de kunstenaarswereld.”
Drie van de 8 finlaisten: Ted Noten, Ans Markus en Isabelle
Werkhoven
Kunstweek Boek
Ronald Kraayeveld, hoofdredacteur Tableau Fine Arts Magazine,
schreef dit voorwoord in het Kunstweek Boek:
"
Oefening in optimisme"
Prachtige slogan dit jaar, van de Stichting Kunstweek en de titel van deze jaaruitgave: Kunst naar hartenlust. Wat uit het hart komt, kan alleen maar goed zijn, zeker als het over kunst gaat. Hoewel, wie even de Van Dale (13e uitgave, 1999) opslaat, leest: zoveel als het hart begeert, zoveel men wil. Zoveel? Lichtelijk paradoxaal; want in Nederland en de rest van de wereld wordt vooralsnog de hand op de knip gehouden, ook als het om kunstaankopen gaat. Wat dat betreft lijkt de onveranderde missie van de Stichting Kunstweek - promotie van (hedendaagse) Nederlandse kunst en kunstenaars - een mooie oefening in optimisme.
Of het overigens heel erg is, die teruggang? Ja, natuurlijk voor individuele galeries en veilinghuizen, enzovoort die hun deuren moesten sluiten. Ook de Stichting Kunstweek moest meemaken dat - ondanks een nieuw recordaantal deelnemende kunstuitlenen, galeries en musea in 2009 - twee galeries en vier kunstuitlenen hun participatie moesten intrekken. En dan zullen er ook kunstenaars zijn die last hebben van het negatieve economische klimaat.
Troost is er ook. In de kunsthandel leek het de laatste jaren alleen nog maar te gaan om de geldswaarde van aangekochte kunstwerken, ging de aandacht vooral uit naar elementen als status en prestige van een nieuwe lichting kunstkopers. Recordprijzen bij de grote internationale veilinghuizen werden in de pers breed uitgemeten. Het lijkt te klinken als een aanklacht of verwijt, maar het is niets meer of minder dan een constatering, die bovendien feitelijk van alle (in elk geval: meerdere) tijden is geweest. Zo is het bij musea nooit een vetpot geweest qua aankoopbudget, maar tot voor kort stonden zij met vrijwel compleet lege handen in de prijzenoorlog, ondanks de gulle steun van tal van particuliere fondsen.
Troost is ook, dat nu weer oprecht kan worden gekeken naar andere - en hoogstwaarschijnlijk belangrijkere - functies dan beleggingswaarde en status. Natuurlijk: de expressieve waarde (zeg me wat er bij u aan de muur hangt, en ik zeg u wie u bent of zou willen zijn) van een kunstwerk was er ook altijd al en zal nooit verdwijnen. Maar beoordelingscriteria als ontroering, reflectie, herkenning, bemoediging en schoonheidsbeleving van een kunstwerk zijn terug van weggeweest; winnen weer aan waarde en betekenis. En vooral vanuit dat perspectief zullen dit jaar zo'n 45.000 - weer een record, voor de zevende maal op rij - kunstliefhebbers en -kenners hun stem hebben uitgebracht bij de Verkiezing Kunstenaar van het jaar.
Fraaie opsteker voor de Stichting Kunstweek die haar promotieactiviteiten alsmaar uitbreidt en daarvoor volop erkenning ontvangt uit de politieke en culturele sector. Tenslotte worden Kunstweek en Verkiezing Kunstenaar van het jaar zonder enige (overheids)subsidie georganiseerd.
En met die recessie komt het als vanzelf weer goed. What goes up must come down. Maar ook: What comes down must go up. Oefeningen in optimisme hebben dus absoluut zin."