Gonda van der Zwaag (Heerenveen 1951) maakt al 40 jaar beelden vanuit een fascinatie voor de vergankelijkheid van het leven en de resten van dat leven die overblijven na de dood. Ze vormt haar beelden met natuurlijke elementen, die van dierlijke of menselijke origine zijn.
In het werk van Tamara Muller gebruikt ze haar eigen gezicht om een verhaal te vertellen dat niet alleen over haar gaat. Het zijn geen zelfportretten in de fundamentele zin van het woord. Ze speelt een rol, maar die is complex. Ze schiet heen en weer tussen combinaties van man, vrouw, volwassene, kind, mens, dier, dader en slachtoffer. Door delen van het doek onafgewerkt te laten met eenvoudige penseelstreken, ligt de focus vooral op de personages die bijna altijd naar de kijker kijken. Het werk is pas af als iemand ernaar kijkt en zich bewust wordt van zijn eigen gedachten.
Ze studeerde in 1993 af aan de Gerrit Rietveld Academie en volgde vervolgens het tweejarige internationale residency-programma aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. De Moors vaak monumentale interieurstukken zijn zorgvuldig gecomponeerde stillevens. De vloeren, wanden, ramen en hoeken in lege vertrekken vormen haast geometrische composities. Daarbij is niets toevallig. De Moor zoekt naar plekken, in haar eigen huis of andere ruimtes, die zich lenen voor het maken van installaties waarin ze haar objecten zorgvuldig ensceneert en fotografeert als voorstudies. Deze voorstudies vertaalt ze naar olieverf op doek.
Lara de Moor woont en werkt in Rotterdam. Haar werk is te vinden in particuliere en openbare kunstcollecties.
Modderman werd geboren in Heerenveen en groeide op in een gereformeerd-vrijgemaakt gezin. Van 2007 tot 2012 studeerde hij Vormgeving Ruimtelijk Ontwerp aan de Academie Minerva. Vanaf 2013 volgde hij schilderlessen aan de Klassieke Academie voor schilderkunst in Groningen en in 2015 aan de Florence Academy of Art. Korte tijd maakte hij – als broodschilder – portretten en stillevens voor particulieren, maar dit gaf weinig voldoening. Daarom besloot hij zich toe te leggen op universele zingevingsthema’s op grote doeken waar mensen niet aan voorbij zouden lopen in een museum. Ondanks zijn geringe ervaring werd hij vanaf 2015 de vaste kunstschilder van de Martinikerk in Groningen.
