Maura Polano

Polano maakt olieverfschilderijen met een verhalend, magisch-realistisch karakter. Typerend voor haar beeldtaal is een obsessie met schaduwen. Om schaduwspelen te creëren, maakt ze ruimtelijke modellen die ze vanuit meerdere invalshoeken belicht. De maquette is het uitgangspunt en onderwerp van haar schilderijen. Over zo’n maquettewereld is een vloek van eenzaamheid uitgesproken. Het is een wereld vol weeffoutjes: de auto’s functioneren niet (want van papier), de huizen bieden geen geborgenheid (want fragiel), de personages zwijgen (want van was). Er heerst een unheimische sfeer, die ze aan mijn schilderijen wil meegeven. Haar methode is omslachtig: van realiteit naar replica, van 3D model naar 2D tekening en van potloodschets naar olieverfschilderij. Maar door de maquette als uitgangspunt te nemen, krijgen de schilderijen de sfeer en emotionele zeggingskracht die ze zoekt.