Svetlana Tartakovska

Svetlana Tartakovska werd geboren in 1979 in Berditchev nabij Kiev. Ze woont en werkt sinds 13 jaar in Nederland en is afgestudeerd aan de Klassieke Academie voor Beeldende Kunst in Groningen. Daarnaast studeerde ze aan The Art Academy in Florence en volgde workshops bij Sam Drukker. Ze is een jonge vrouw met een rijke erfenis van een oude cultuur, een schatkist aan wereldberoemde schrijvers onder wie Dostojewksi en Lermontov en grote schilders als Repin. De sporen van de Russische kunstgeschiedenis zijn in al haar klassieke en theatrale verschijningsvormen aanwezig. Het is ook terug te zien in haar palet, in het soms donkere kleurgebruik met het zwart als expressiemiddel en hier en daar verfdruipers die als bloed, zweet en tranen onderdeel zijn van emotionele of melancholieke voorstellingen. Maar ook met wit is ze in staat om sterke vormen te suggereren door wit in wit te schilderen waaruit figuren tevoorschijn komen. We kunnen haar werk voorlopig dan ook onderverdelen in witte en zwarte series met ieder hun eigen uitstraling en thematiek.

Svetlana is een mensenschilder ‘pur sang’ met een psychologische diepgang. Sommige schilderijen zijn maatschappelijk geïnspireerd en gaan over de breekbaarheid van de mens. Die schilderijen laten haar streven zien om diepe emoties op een zo hoog mogelijk technisch niveau overtuigend te maken en waarmee ze de kijker even wil laten stilstaan. Ze laten ook gebeurtenissen of ontmoetingen zien met mensen uit haar dagelijkse omgeving. Die mensen maakt ze tot haar model en transformeert ze als het ware tot het beeld dat ze voor zich zag en wilde weergeven. Omdat de schilderijen verhalen vertellen die beladen zijn met symboliek en herinneringen, zijn ze te rangschikken onder het conceptueel hedendaags realisme. Hiermee en met haar ode aan het Naturalisme geeft ze het veelzijdige Realisme van deze tijd nieuwe impulsen.

Tekst: Greet Hamming, kunsthistoricus.