Helga Kos

Wat haar als beeldend kunstenaar inspireert is de grote gelaagdheid van de werkelijkheid. Wij ervaren de wereld om ons heen en tegelijkertijd vermengen we deze ervaring met associaties en herinneringen die erdoor opgeroepen worden. Daarna bewaren we, als nieuwe herinneringen, slechts een deel van dit totaal: dat waar we op één of andere manier een persoonlijk belang bij hebben. Bijna al haar werk gaat over die gelijktijdigheid, over het tegelijk bestaan van deze verschillende realiteiten. Ze verveelt zich vaak bij realistische kunst en is veel meer geïnteresseerd in een afgeleide vorm van de realiteit. Dat wat achterblijft in de hersenen, de schrale glimp van het totaal en de fragmenten die na waarneming bewaard blijven.