Isabella Werkhoven

Isabella Werkhoven is bekend geworden door schilderijen met een heel kenmerkende sfeer. Van vervreemding. Lading. En stilte, windstilte. Maar er broeit iets. Die sfeer is niet nadrukkelijk aanwezig, maar bijna onbenoembaar, onderhuids. De onderwerpen, vaak muurbloempjes van onze dagelijkse omgeving, worden door Werkhoven ineens in een nadrukkelijke setting gezet. Een verspreid groepje eenzame zonnebloemen aan de rand van een besneeuwd winters veldje, een stel reusachtige, uitgebloeide berenklauwen die in een verlaten bos een heel eigen leven lijken te leiden. Of een desolate, dampende vijver in de septemberavondzon. Dit alles in de voor haar werk zo typerende, uiterst transparant aangebrachte olieverf die druipt, schemert en soms huilt. Werkhoven slaagt er in het gewone ongewoon te maken. Het is alsof we het alledaagse, het vertrouwde, voor het eerst zien.