Archieven: Kunstenaars

Biewenga schildert, tekent en maakt constructies. Ruimte en stilte hebben een centrale plaats in zijn werk met geometrische vormen, kleurvlakken en lijnen. Het werk blijft sensitief door de potloodlijntjes en de doorwerkte verfhuid. Zijn schilderijen kenmerken zich door een ingetogen kleurgebruik, vaak met aardetinten en monochrome schakeringen. Hij is gefascineerd door lichtval en de manier waarop dit een ruimte kan transformeren. Door het gebruik van gelaagde verfstructuren en zachte overgangen tussen licht en schaduw, creëert hij een bijna tastbare atmosfeer. Een terugkerend thema in zijn werk is de menselijke ervaring van stilte en tijdelijkheid. Biewenga zoekt in zijn kunst naar een balans tussen het zichtbare en het onzichtbare, waarbij hij de kijker uitnodigt om zelf betekenis te geven aan de lege ruimtes.

In haar sculpturen en schilderijen onderzoekt zij het meisjesachtige en vrouwelijke in de kunst. Niet met een boodschap vooraf, maar meer als een zoektocht en in lagen waarin ze zichzelf ook laat verrassen. Haar iconische sculpturen van de kleurrijke vrouwbeelden met slingerende benen als een stofzuigerslang, zijn een ironische verwijzing naar het heersende schoonheidsideaal. Veelal onderzoekt Gulikers het thema van het zelfportret. Verscholen in een hondenlichaam, schilderij, of zwabber kom je haar gezicht tegen.

Op zijn monumentale doeken schildert hij, met de vertragende blik van de beeldende kunst, realistisch en levensgroot, figuren uit de Hiphop en straatcultuur. Door deze figuren uit hun oorspronkelijke context te halen en ze in de surreële wereld van de schilderijen te plaatsen, krijgen hun houdingen en uitdrukkingen een andere betekenis. Toeschouwers worden zo aangezet hun eigen houding ten opzichte van de figuren op het doek te bepalen. Het contrast tussen de vaak harde en onpersoonlijke wereld die hij verbeeldt en het persoonlijke en aantrekkelijke karakter van zijn schildertechniek is daarbij een essentieel onderdeel van het werk. In 2009 en 2012 werd zijn werk genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst.

Pris Roos is een multidisciplinaire kunstenaar, onderzoeker en verhalenverteller. Haar praktijk beweegt zich tussen schilderkunst, spoken word, video, performance en installaties. In haar werk onderzoekt ze thema’s als identiteit — waaronder haar eigen geleefde ervaring als queer vrouw met een biculturele achtergrond — migratie, (gekozen) familie en herinnering. Ze verweeft persoonlijke verhalen met die van anderen en geeft zo een stem aan mensen die, net als zij, tussen verschillende culturen en identiteiten bewegen. Haar praktijk vormt op die manier een brug tussen persoonlijke geschiedenissen en een gedeeld collectieve geheugen. 

Marisa Rappard onderzoekt in haar tekeningen, muurschilderingen en installaties de sociale impact van een leven dat steeds digitaler wordt. Associatief verkent zij wat het betekent mens te zijn in een veranderlijke wereld, waarin technologie een steeds grotere plaats inneemt. Zij vindt het fascinerend dat de mens hoopvolle verwachtingen heeft van technologie en die haast religieuze of transcendente eigenschappen toekent, terwijl we ook de keerzijde kennen: de vervreemding wanneer je enkel contact maakt met de ander via een scherm. Nepberichten en deep fakes die het steeds lastiger maken te onderscheiden wat waarheid is, met vervreemding en polarisatie als gevolg.

Zijn schilderijen zijn opgebouwd uit doorschijnende, matte oppervlaktes waarin vlakken en vormen fluïde lijken te zijn geworden. Figuratie en abstractie, natuur en cultuur vloeien in elkaar over als betrof het een wereld waarin harde tegenstellingen hebben plaatsgemaakt voor vloeiende lijnen, sensibiliteit en kwetsbaarheid. Deze sensibiliteit brengt Thaens op overtuigend schilderkunstige en poëtische wijze tot uitdrukking. Thaens won hiermee de Koninklijke Prijs voor Moderne Schilderkunst 2024. De kunstenaar karakteriseert zijn werken als ‘multi-morfos’, met een diepe fascinatie voor dieren die gebruik maken van camouflage.