Archieven: Kunstenaars

Haar doel is mensen te raken en een verandering op gang te brengen. Gea Zwart neemt je mee in gelaagde kunstwerken. Laat je meevoeren naar een andere dimensie. Lagen die je tegenkomt, zijn letterlijk en figuurlijk op te vatten. Inhoudelijk voegt zij filosofische gedachten toe en associatieve verwijzingen. ‘The River of Life’ is de bron waaruit ze put. De natuur gebruikt ze als metafoor. Met de nieuwste reliëfs van recycled plexiglas ontstaat er een nieuwe dimensie, licht gaat een rol spelen. Haar motto ‘Çhange by Art’ krijgt met het gebruik van recycled materiaal een extra betekenis. Haar werk fungeert als een spiegel en verdwijnpunt. Kunst verbindt, met jezelf in de eerste plaats en met anderen.

Hij studeerde cum laude af (schilderkunst en grafiek) aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en aan de Cooper Union New York. Jasper Krabbé’s schilderijen reflecteren de herinnering aan plaatsen, gebeurtenissen en individuen, opgedaan tijdens reizen naar oa. Cuba, de Stille Zuidzee en Nieuw-Zeeland. Krabbé begon zijn artistieke carrière op straat: als de graffiti-artiest ‘Jaz’ maakte hij deel uit van het Amsterdamse collectief USA (United Street Artists). In zijn tekeningen maakt Jasper Krabbé vaak gebruik van bestaand materiaal, zoals enveloppen, pakpapier en pagina’s uit boeken of encyclopedieën. Daarmee mengt hij de oorspronkelijke functie met persoonlijke beelden.

Jan van der Kooi (1957) studeerde aan de Kunstacademie Minerva in Groningen. De onderwerpen voor zijn werk zoekt hij in zijn eigen omgeving. Licht, ruimte en kleur spelen de meest opvallende rol in zijn olieverfschilderijen. Hij plaats zijn onderwerpen vaak lukraak buiten het centrum, ziet ze van boven af als ze op de grond staan. Daarbij neemt zonlicht dat door het atelierraam naar binnen valt een steeds belangrijkere plaats in. Zijn palet is licht van kleur, zijn aanraking eveneens licht. Hij maakt regelmatig verre reizen en verblijft jaarlijks enkele weken in Venetië, omdat die stad hem inspireert met zijn atmosfeer en licht.

John Körmeling (Amsterdam, 1951) is een Nederlandse beeldhouwer en architect. Hij realiseerde vele opdrachten in de openbare ruimte en nam deel aan tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Hij heeft een brede en onconventionele kijk op architectuur, omdat dit voor hem niet slechts bouwkunst behelst, maar ook stedenbouwkunde, design en beeldende kunst. Zijn werk draagt hier de sporen van en kan niet worden ondergebracht onder één noemer. Het leitmotiv van zijn oeuvre is het begrip ‘ruimte’ en de verschillende manieren waarop men hiermee kan omgaan. Voor de Expo 2010 in Shanghai ontwierp hij het Nederlandse paviljoen Happy Street.

Foto 1: Happy Street World Expo Shanghai 2010.
Foto 2: ‘TEA HOUSE’ Valkenberg Park, Breda, 2002.

Het werk van Rob Birza is barok en brutaal. Hij maakt schilderijen, tekeningen, sculpturen, installaties, theaterdecors, keramiek en wat al niet. Het grillige oeuvre van Birza staat bol van paradoxen: orde die chaos is, het geestelijke dat zinnelijk is, het verhevene dat banaal is. Zijn werk gedijt bij een onconventionele sampling van stijlen, materialen en technieken, die worden ingezet voor verleiding en misleiding, vernietiging en creatie, ontkenning en bevestiging. Alles wat zijn werk suggereert, wordt in datzelfde werk transparant gemaakt. Birza gaat te werk als een goochelaar die het publiek dat hij bedot in vertrouwen neemt over de werking van de truc. Dat maakt zijn werk niet alleen uitdagend, maar ook innemend en genereus.

Zijn werk bestaat voornamelijk uit kleine tekeningen, meestal op liggend formaat in zwart-wit. Hij maakte vanaf zijn afstuderen tot 1997 enkel tekeningen van negentien bij veertien centimeter, later van negentien bij achtentwintig centimeter. Deze tekeningen omvatten allerlei afbeeldingen, steevast van foto’s en illustraties uit de periode vóór zijn geboorte (ca. 1900 – 1965). Vanaf 2001 tot 2007 onderhield hij een ’tekenlog’ waar hij dagelijks zijn werk publiceerde. Zelf ziet Van Eeden het werk als een doorlopende serie, waarbinnen verschillende (parallel-lopende) verhalen voorkomen, zoals de tekeningen over de botanicus K.M. Wiegand (die echt heeft bestaan), die zowel een fictieve kunstenaar wordt, als een societyfiguur, architect, schrijver, misdadiger, enz. Sinds 2012 maakt hij tekeningen op grotere formaten.

Hannelore Houdijk (1975) is op jonge leeftijd afgestudeerd aan de kunstacademie in Breda en deed daarna een masteropleiding aan de Dutch Art Institute in Enschede. Na haar afstuderen ontving ze een startstipendium en exposeert sindsdien in binnen- en buitenland. In haar atelier te Nederhorst den Berg maakt Hannelore realistische, kleurrijke en intense schilderijen, geïnspireerd op stillevens uit de 17 de eeuw. Ze zocht een nieuwe manier om stillevens te creëren met behoud van de bijzondere sfeer. Ze ontdekte na verschillende experimenten dat door voorwerpen in het water te leggen en te fotograferen er verrassende beelden ontstonden. Om de beelden vast te leggen in verf heeft Hannelore een speciale manier van schilderen ontwikkeld. Ze noemt het zelf ‘optisch schilderen’.

Het oeuvre van Verkerk bestaat naast landschappen en ruimtelijke beelden met name uit portretten. Soms getekend, dan weer gebeeldhouwd, maar meestal geschilderd. Als ondergrond gebruikt hij diverse materialen waaronder papier, linnen, karton, blik, marmer en hout. Ook voorwerpen dienen als drager. Een plastic emmer en kettingkastbeschermer bijvoorbeeld.

De schilderijen van Katinka Lampe tonen portretten waarop met precisie en groot gevoel voor schoonheid jonge modellen zijn afgebeeld zonder een exacte weergave van specifieke personen te zijn. De persoonlijke trekjes en individuele karakteristieken van het model worden met het grootste gemak weggehaald. Het model dient (slechts) als middel om Lampe’s interpretatie van de wereld en het thema waarin ze werkt, over te kunnen brengen. Het schilderen is voor haar een creatief proces waarin omgeving, cultuur en identiteit wordt onderzocht.