Archieven: Kunstenaars

Fiona Tan heeft in de afgelopen jaren veel erkenning gekregen voor haar film- en videoinstallaties. In 2001 was haar werk te zien op de Triënnale van Yokohama en het jaar daarop op de Documenta in Kassel. In 2009 oogstte zij veel lof voor haar nieuwe werk in het Nederlandse paviljoen op de Biënnale van Venetië. Zij heeft zowel documentaire films gemaakt als autonome film- en videowerken. Het werk wordt gekenmerkt door een aandachtige registratie van mensen in hun omgeving. Door een precieze montage krijgen deze registraties een gedetailleerde aandacht. Voor een aantal werken is bestaand beeldmateriaal uit filmarchieven gebruikt, waarbij Tan een grote belangstelling voor oude antropologische documentaires heeft.

Frank van Hemert werkt vrijwel uitsluitend in reeksen waarin hij belangrijke thema’s van het menselijk bestaan centraal stelt. Alhoewel Van Hemert over de thematiek van al zijn series talloze gedachten heeft gevormd, laat hij zijn voorstellingen aan de toeschouwer het liefst open voor verschillende interpretaties. Daarom schept hij in zijn werk altijd een bepaalde spanning tussen direct herkenbare motieven en een onderliggende metafysica. Ook de gelaagde techniek en het intense kleurgebruik dragen bij aan het dubbelzinnige karakter van zijn werk waardoor de toeschouwer al kijkend en denkend langzaam dieper doordringt.

Kramer volgde een opleiding als docent Tekenen en Handvaardigheid en heeft sinds 1974 een atelier in Broekland. Hij is vooral bekend geworden door zijn tekeningen. Zijn belangstelling voor de hedendaagse tekenkunst bracht hem ertoe om tekeningententoonstellingen te organiseren, zoals Into Drawing, Into Irish Drawing en samen met Diana Wind All About Drawing, een overzicht van 50 jaar Nederlandse tekeningen van 100 kunstenaars. Hij is regelmatig artist in residence en gastdocent in Ierland, Engeland, Schotland en de Verenigde Staten en was van 1986 tot 2006 docent aan de Academie voor Kunst & Industrie (AKI) in Enschede. Hij is initiator van Drawing Centre Diepenheim (onderdeel van Kunstvereniging Diepenheim) en daar en elders curator van vele tentoonstellingen, met name van tekeningen. Daarnaast publiceert Kramer over beeldende kunst en schrijft hij poëzie. Zijn werk werd tentoongesteld in Nederland, Ierland, Engeland, de Verenigde Staten, Zweden en Duitsland. Zijn werk bevindt zich in de collecties van het Teylers Museum in Haarlem, het Stedelijk Museum Schiedam, het Stedelijk Museum Amsterdam, Museum de Fundatie in Zwolle, Rijksmuseum Twenthe in Enschede, Museum Henriette Polak in Zutphen, The Model in Sligo Ierland en Limerick City Gallery of Art in Ierland en in diverse particuliere en bedrijfscollecties in Nederland, Ierland, Duitsland, de VS, Frankrijk en Engeland.

Kramer ontving in 2010 de tweejaarlijkse culturele prijs de Gulden Adelaar van de gemeente Deventer. Hij werd eind 2014 verkozen tot Briljanten Kunstenaar van het Jaar 2015.

Van Dokkum is een verteller, hij zoekt naar manieren om zijn indrukken weer te geven op een anekdotische manier. Met humor, soms neigend naar grappen en grollen in de tradities van 17de eeuwers zoals Jan Steen en de gebroeders Adrian en Isack van Ostade. De schilderijen van Marius van Dokkum bestaan uit portretten, stillevens en vrije onderwerpen. In zijn vrije onderwerpen komen meestal eenvoudige mensen voor in hun eigen leefomgeving. Mensen die ondanks hun eigenaardigheden toch sympathiek overkomen. Van Dokkums werk wordt gekenmerkt door de vele details. Vaak hebben zijn schilderijen iets humoristisch, hij is van mening dat humor het werk toegankelijker kan maken.

Als hedendaags impressionist beperkt Greet Steenland zich tot kleur en vorm om de wereld weer te geven die ze voor ogen heeft. Haar landschappen blijven doelbewust verstoken van mensen of voorwerpen. Geïnspireerd door haar vele reizen maakt zij olieverfschilderijen van landschappen die zich kenmerken door hun weidsheid. Op de grens van figuratie en abstractie toont Steenland een tijdloze, onveranderlijke en universele wereld.