Archieven: Kunstenaars

John Körmeling (Amsterdam, 1951) is een Nederlandse beeldhouwer en architect. Hij realiseerde vele opdrachten in de openbare ruimte en nam deel aan tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Hij heeft een brede en onconventionele kijk op architectuur, omdat dit voor hem niet slechts bouwkunst behelst, maar ook stedenbouwkunde, design en beeldende kunst. Zijn werk draagt hier de sporen van en kan niet worden ondergebracht onder één noemer. Het leitmotiv van zijn oeuvre is het begrip ‘ruimte’ en de verschillende manieren waarop men hiermee kan omgaan. Voor de Expo 2010 in Shanghai ontwierp hij het Nederlandse paviljoen Happy Street.

Foto 1: Happy Street World Expo Shanghai 2010.
Foto 2: ‘TEA HOUSE’ Valkenberg Park, Breda, 2002.

Haar doel is mensen te raken en een verandering op gang te brengen. Gea Zwart neemt je mee in gelaagde kunstwerken. Laat je meevoeren naar een andere dimensie. Lagen die je tegenkomt, zijn letterlijk en figuurlijk op te vatten. Inhoudelijk voegt zij filosofische gedachten toe en associatieve verwijzingen. ‘The River of Life’ is de bron waaruit ze put. De natuur gebruikt ze als metafoor. Met de nieuwste reliëfs van recycled plexiglas ontstaat er een nieuwe dimensie, licht gaat een rol spelen. Haar motto ‘Çhange by Art’ krijgt met het gebruik van recycled materiaal een extra betekenis. Haar werk fungeert als een spiegel en verdwijnpunt. Kunst verbindt, met jezelf in de eerste plaats en met anderen.

De Nederlandse kunstenaars Lonneke Gordijn en Ralph Nauta richtten in 2007 studio DRIFT op. Met een multidisciplinair team werken zij aan ervaringsgerichte sculpturen, installaties en performances. DRIFT manifesteert de fenomenen en verborgen eigenschappen van de natuur met behulp van technologie om zo te leren van de onderliggende mechanismen van de aarde en onze verbinding ermee te herstellen. De kunstenaars werpen fundamentele vragen op over wat leven is en verkennen een positief toekomstscenario. DRIFT heeft talrijke tentoonstellingen en projecten over de hele wereld gerealiseerd.

Rob Voerman werkt in verschillende media, zoals installaties, beelden, grafiek, schilderkunst, fotografie. Van hele grote installaties van glas, hout, karton en plexiglas die te betreden zijn en waar vaak ook nog een programmering aan is verbonden, tot grote lichtbakken en kleine etsen. Zijn werk is internationaal en nationaal veelvuldig tentoongesteld en zijn werk is aangekocht door vele toonaangevende collecties waaronder het MoMA in New York, UCLA Hammer Museum in Los Angeles en Stedelijk Museum.

Wenzel studeerde aan de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede. Na haar afstuderen werkte ze in Enschede en vanaf 2008 woont en werkt ze in Rotterdam. Ze werd genomineerd voor diverse kunstprijzen, waaronder de Prix de Rome in 2007 en won de 1ste prijs bij de European Ceramic Context in Bornholm. Anne Wenzel werkt hoofdzakelijk met keramiek. Ze maakt installaties die bestaan uit een aantal monumentale beelden die de hele ruimte in beslag nemen. Thema’s als heldendom, heroïek en verval inspireren haar. Zelf zegt ze met haar sculpturen een strijd tussen schoonheid en verval uit te willen drukken. Daarom experimenteert ze met verschillende soorten glazuur, kleuren en andere bewerkingstechnieken. Foto links: John Stoel

Klein Velderman behaalde zijn MFA in 2009 aan het Sandberg Instituut na zijn studie aan de Gerrit Rietveld Academie, waar hij nu doceert. Klein Velderman’s sculpturen en installaties zijn vaak gemaakt van industriële materialen die qua vorm, maar niet qua functie, refereren aan een praktische wereld van constructie, transport en industrie. Hoewel hun onderwerpen dit industriële karakter neigen te hebben, hebben de sculpturen juist een tegenovergesteld gevoel: kwetsbaar, delicaat, verfijnd. Zijn werk is onder andere te zien geweest op kunstevenementen, in openbare ruimtes, musea en galeries wereldwijd.

Nour-Eddine Jarram werd geboren in Marokko waar hij studeerde aan de Ecole des beaux arts van Casablanca. Hij kwam in 1979 naar Nederland waar hij een aanvullende opleiding volgde in Enschede. Hij woont en werkt nog steeds in de omgeving van Enschede. Zijn schilderijen en aquarellen kenmerken zich door een unieke mix van Oud Hollandse technieken en Islamitische thema’s. In Tubantia zegt hij zelf daarover: ”De rijkdom van de Oosters- islamitische en Arabisch-Afrikaanse achtergrond heb ik meegenomen. Hier ben ik kunstenaar, vader en opa geworden. Hier ben ik vrij. De navelstreng wordt steeds dunner, maar er blijft altijd een lijntje naar het Marokko in de jaren 70. Mijn eerste beelden komen daar vandaan.”

In een tijd dat het ‘not done’ was om kunst te maken wat ook maar iets met realisme te maken had, ging Peter tegen de toen heersende trend in. Eigenwijs schilderde en tekende hij gestaag door aan een oeuvre vol met verhalen in een imaginaire werkelijkheid. Zijn werk zit vol sfeer, kleur en gevoel. Het speelt zich af in een wereld vol gefantaseerde landschappen, waarin alledaagse voorwerpen in ongewone verbanden of een ongebruikelijke context worden geplaatst. Vreemde apparaten op hoge rotsen. Verlaten gebouwen en voertuigen op vreemde plekken: niets lijkt onmogelijk in de wereld van Peter. Zijn schilderijen verwonderen en vervreemden, maar roepen tegelijkertijd toch herkenbaarheid op. Beelden die weer nieuwe gedachtes uitlokken.

Het werk van Erik Mattijssen kenmerkt zich door een kleurrijke opeenstapeling van elementen. Vaak zijn het heel alledaagse dingen, zoals oude verpakkingen, plastic gebruiksvoorwerpen en bloemen en planten. De functionele objecten in het werk van Mattijssen zijn niet zuiver esthetisch, maar hebben ieder een eigen verhaal. Door de zintuigen te prikkelen met opvallende kleuren en herkenbare, soms nostalgische patronen weten de werken herinneringen op te roepen bij de kijker. De inspiratie voor zijn werken doet Mattijssen vaak op tijdens verblijf in het buitenland, zoals Suriname, India en Ierland.

Suzan Schuttelaar (1974) beheerst verschillende genres, maar voelt zich bovenal scheppend kunstenaar. Als schilder gaat ze uit van een aantal klassieke principes van de schilderkunst en combineert die hier en daar met de losse toets van het impressionisme. Steeds vaker laat ze het platte vlak los en wordt het werk ruimtelijk. In haar loopbaan als kunstenaar heeft zij nu het punt bereikt waarop het schilderen even belangrijk is geworden als het beeldhouwen. Papieren mache sculpturen van levensgrote menselijke figuren zijn nu het hoofdonderwerp. Hier en daar hebben de sculpturen gediend als canvas voor het schilderij.