Zijn werk kenmerkt zich door aandacht voor het absurde in de alledaagse werkelijkheid. Hij werkt met uiteenlopende media: tekenkunst, collage, animatiefilms, fotografie, typografie, video en digitale animaties en tekeningen. Zijn fotocollages worden uitgegeven in fotoboeken. De fotocollages van het 700 Centenboek, over Amsterdam, zijn deel van de collectie Centre Pompidou, Parijs. Mooier bestaat niet, vindt hij.
Het werk van Erik Mattijssen kenmerkt zich door een kleurrijke opeenstapeling van elementen. Vaak zijn het heel alledaagse dingen, zoals oude verpakkingen, plastic gebruiksvoorwerpen en bloemen en planten. De functionele objecten in het werk van Mattijssen zijn niet zuiver esthetisch, maar hebben ieder een eigen verhaal. Door de zintuigen te prikkelen met opvallende kleuren en herkenbare, soms nostalgische patronen weten de werken herinneringen op te roepen bij de kijker. De inspiratie voor zijn werken doet Mattijssen vaak op tijdens verblijf in het buitenland, zoals Suriname, India en Ierland.
Ze maakt sculpturen waarbij ze een verband probeert aan te geven tussen het menselijk lichaam en consumptieproducten uit de 21e eeuw, ofwel tussen het esthetische en het onvolmaakte. Ze ontving de Prix de Rome voor vijf werken binnen haar serie Leaves. De jury schreef over haar: “Deze kunstenaar werkt doelgericht en beheerst aan een nieuwe koers, maakt daarbij heldere keuzes en vertaalt dit in een prikkelende presentatie die tegelijk formeel en persoonlijk is en zich geleidelijk voor de bezoeker opent.”
”Mijn werken draaien vaak om onderwerpen als gelijkheid, emancipatie, vrouwenrechten en feminisme. Mijn kunst raakt zowel hedendaagse als historische onderwerpen aan. Ik maak kunst met technieken uit het verleden over situaties uit het heden. De technieken en media die ik gebruik voor mijn kunst zijn vaak erg arbeidsintensief, zoals het maken van met de hand genaaide wandkleden of het weven met kralen. Ik werk vaak met textiel en fotografie, maar ik beperk me niet bij voorbaat tot deze twee media. In het ontwikkelingsproces van nieuw werk neem ik elk mogelijk materiaal in ogenschouw om te kijken wat het beste bij de thematiek en inhoud van het nieuwe werk past. Wat ik fijn vind aan textiel en handwerk is dat er een interessante historische link is. Met elke steek die je naait verbind je het heden met het verleden. Ik verpak politieke statements en boodschappen in zachte lagen van fluweel, organza en andere stoffen. Door het gebruik van deze materialen worden mensen verleid tot dichterbij komen en de werken goed in zich op te nemen. Ondanks het feit dat de werken doordrenkt zijn van politieke inhoud, schrikken ze de kijker niet af door hun onschadelijke uiterlijk.”
Suzan Schuttelaar (1974) beheerst verschillende genres, maar voelt zich bovenal scheppend kunstenaar. Als schilder gaat ze uit van een aantal klassieke principes van de schilderkunst en combineert die hier en daar met de losse toets van het impressionisme. Steeds vaker laat ze het platte vlak los en wordt het werk ruimtelijk. In haar loopbaan als kunstenaar heeft zij nu het punt bereikt waarop het schilderen even belangrijk is geworden als het beeldhouwen. Papieren mache sculpturen van levensgrote menselijke figuren zijn nu het hoofdonderwerp. Hier en daar hebben de sculpturen gediend als canvas voor het schilderij.
Klein Velderman behaalde zijn MFA in 2009 aan het Sandberg Instituut na zijn studie aan de Gerrit Rietveld Academie, waar hij nu doceert. Klein Velderman’s sculpturen en installaties zijn vaak gemaakt van industriële materialen die qua vorm, maar niet qua functie, refereren aan een praktische wereld van constructie, transport en industrie. Hoewel hun onderwerpen dit industriële karakter neigen te hebben, hebben de sculpturen juist een tegenovergesteld gevoel: kwetsbaar, delicaat, verfijnd. Zijn werk is onder andere te zien geweest op kunstevenementen, in openbare ruimtes, musea en galeries wereldwijd.
De Nederlandse kunstenaars Lonneke Gordijn en Ralph Nauta richtten in 2007 studio DRIFT op. Met een multidisciplinair team werken zij aan ervaringsgerichte sculpturen, installaties en performances. DRIFT manifesteert de fenomenen en verborgen eigenschappen van de natuur met behulp van technologie om zo te leren van de onderliggende mechanismen van de aarde en onze verbinding ermee te herstellen. De kunstenaars werpen fundamentele vragen op over wat leven is en verkennen een positief toekomstscenario. DRIFT heeft talrijke tentoonstellingen en projecten over de hele wereld gerealiseerd.
Rob Voerman werkt in verschillende media, zoals installaties, beelden, grafiek, schilderkunst, fotografie. Van hele grote installaties van glas, hout, karton en plexiglas die te betreden zijn en waar vaak ook nog een programmering aan is verbonden, tot grote lichtbakken en kleine etsen. Zijn werk is internationaal en nationaal veelvuldig tentoongesteld en zijn werk is aangekocht door vele toonaangevende collecties waaronder het MoMA in New York, UCLA Hammer Museum in Los Angeles en Stedelijk Museum.
Carlijn Kingma (1991) maakt ontzagwekkende en verfijnde tekeningen die zijn opgebouwd uit architectonische elementen en structuren. Haar tekeningen, of kaarten zoals ze deze zelf noemt, zijn imaginaire landschappen waarin ze de kijker meeneemt op reis langs de geschiedenissen en toekomstscenario’s van grote thema’s van de mensheid, zoals de utopie, het kapitalisme en de moderniteit. De werken van Carlijn Kingma komen altijd tot stand in samenwerking met andere kunstenaars, architecten, wetenschappers en filosofen.
Het werk van Chaim van Luit is conceptueel. De materialen die hij gebruikt dienen zich als vanzelf aan, dankzij een intuïtief onderzoekende houding die altijd op ontdekken is gericht. De studio van Van Luit is een verzamelplaats van objecten die hij vindt tijdens wandelingen of fietstochten, of dat nu in de stad is of in de natuur, door bossen en akkers. Van Luit: Van bijna al mijn werken herinner ik me waar en wanneer ze werden geboren: tijdens het fietsen, in de auto, tijdens het wandelen, nooit in de studio. (…) Ik combineer deze ideeën met de materialen die ik verzamel wanneer ik me verplaats.