De bijna levensgrote sculpturen van Harma Heikens worden vaak ‘grimmig’ en ‘verontrustend’ genoemd.
Werkend binnen de beeldende conventies van de populaire cultuur en gebruikmakend van verleidingstechnieken uit de reclame, verbindt Heikens persoonlijke obsessies met actuele maatschappelijke en politieke thema’s zoals seksueel misbruik en religieus geïnspireerd geweld. Zo ontstaat een surreële, duistere wereld vol verborgen motieven, bevolkt door hybride mens- en dierfiguren.
Iris van Herpen behoort tot de meest toonaangevende couturiers van onze tijd. Sinds de oprichting van haar atelier in 2007 verweeft zij traditioneel vakmanschap met baanbrekende technologie en radicale innovatie, waarbij telkens de grenzen van materialiteit, silhouet en beweging worden verlegd. Ze zoekt naar een nieuwe zintuiglijke ervaring waarin natuur, kunst en wetenschap samenvloeien tot vormen die het lichaam transformeren.
Haar creaties worden gedragen door iconen als Beyoncé, Lady Gaga en Rihanna, en leven parallel in de zalen van toonaangevende musea wereldwijd, zoals het Metropolitan Museum in New York, het Victoria & Albert Museum in Londen en het Palais de Tokyo in Parijs.
Haar sculpturale kunstwerken ogen zowel organisch als futuristisch, terwijl ze de toekomst van het lichaam in onze snel veranderende wereld onderzoekt. Niet de draagbaarheid, maar het verkennen van nieuwe vormen, beweging en beleving staat centraal in haar werk. Ze beweegt zich vrij tussen verschillende disciplines, waarbij ze de grenzen van kunst en couture uitdaagt en een nieuwe taal van couture beeldhouwt die zowel visionair als tijdloos is.
Theo Jansen is al jaren bezig met het construeren van strandbeesten. Deze beesten zijn opgebouwd uit elektriciteitsbuis en worden voortbewogen door de wind. Op het strand verzamelen ze aan de waterlijn zand dat ze weer uitkiepen bij de duinen en zo bijdragen aan het in stand houden van de kustlijn. Inmiddels is Jansen toe aan het ontwikkelen van weer een nieuwe generatie strandbeesten. De nieuwste, waartoe Animaris Rhinoceros behoort, is opgebouwd uit houten pallets. Deze beesten moeten nog gebouwd worden en bestaan alleen als ontwerp in de computer. In een expositie worden computerprints getoond van de verschillende generaties strandbeesten. Op video is te zien hoe de beesten zich over het strand voortbewegen.
Haar stijl is virtuoos en verhalend. Ze combineert heden en verleden in gecompliceerde zoekplaatjes waarin tijd en plaats hun logische plek verliezen. Zo ontstaat een nieuwe werkelijkheid van functionele verwondingen, dwalende gedachten en gevoelens die verwerkt worden door de repeterende handeling van het tekenen. Het werk is emotioneel en aangrijpend, zonder sentimenteel te worden. Jongsma spaart zichzelf niet, is pijnlijk eerlijk en verrassend openhartig.
Vanaf de jaren 80 ligt de nadruk in het werk van herman de vies op de verstoorde relatie tussen mens en natuur waardoor volgens de vries een belangwekkende bron van kennis verloren dreigt te gaan. In boeken documenteerde hij een grote verzameling kruiden en gewassen, in werken op papier gebruikte hij verschillende soorten aarde als pigment en ook exposeerde hij grassen, geurige rozenblaadjes en planten met een hallucinerende werking. Naast een groot aantal kunstenaarsboeken maakte de vries ook foto’s, films en tekstwerken.
In 1997 kreeg de vries de opdracht voor de ontwikkeling van een Bomenmuseum in de Haagse wijk Wateringse Veld. Het bomenmuseum werd in 2008 officieel geopend en op 29 september 2011 helemaal afgerond.
Levi van Veluw maakt werk dat speelt met de grenzen tussen lichaam, ruimte en identiteit. Hij gebruikt vaak zijn eigen lichaam als canvas en onderdeel van zijn kunstwerken, waarbij hij texturen en patronen aanbrengt die vervreemding en transformatie oproepen. Zijn kunst daagt de kijker uit om anders te kijken en zet aan tot nadenken over hoe wij onszelf en onze omgeving waarnemen. Door fotografie, sculptuur en installaties te combineren, creëert hij een zintuiglijke ervaring waarin realiteit en illusie samensmelten.
Vanaf het begin van haar carrière heeft Marijke van Warmerdam een eigenzinnig oeuvre opgebouwd dat bestaat uit films, foto’s, schilderijen en sculpturen. Zij is bekend geworden vanwege haar installaties met film-loops, waarin elk verhaal ontbreekt. Een van haar bekendste werken “Douche” werd lange tijd getoond op een van de perrons van NS Schiphol, waar tijdens het wachten op de trein duizenden reizigers inmiddels naar hebben gekeken. In haar films worden intrigerende handelingen en acties getoond die door de techniek van de loop oneindig worden herhaald. Zo is er ‘Handstand’, een film-loop van een meisje dat een handstand maakt en ‘Skytypers’ waarin vijf vliegtuigen in de lucht tekenen. Haar ruimtelijke objecten, fotowerken en schilderijen staan qua eenvoud nauw in relatie tot haar film-loops.
In het werk van Kwaaitaal is de relatie tussen fotografie en schilderkunst een belangrijk uitgangspunt. Haar foto’s worden dan ook nooit zomaar genomen, zij worden zorgvuldig voor de camera geënsceneerd en vernuftig bewerkt met de nieuwste digitale technieken. Kwaaitaals eigentijdse benadering van klassieke thema’s maakt haar werk helemaal van deze tijd, de liefde voor de schilderkunst is voelbaar aanwezig in haar bewerkelijke video en foto-composities. Haar fijnzinnige gevoel voor esthetiek en compositie geven haar beelden een even persoonlijke als delicate uitstraling waarmee zij haar toeschouwers vaak diep in het hart weet te raken.
The versatile oeuvre of Barbara Nanning includes large-scale installations, ceramic and glass sculptures. Her large-scale installations can be found in indoor spaces, public area and in cruise ships. For many of her monumental commissions, Barbara makes use of advanced computer designs. Moreover, she has developed types of finishes and techniques new to the industry that can be applied in large-scale projects. She received many international prizes for her ceramic works using the unique, sparkling, velvet-looking coloured sand finish that she developed. Since 2000, Barbara has focused particularly on glass. She is constantly working with colour and light in a new manner, trying to capture the movement of nature by bringing it to a standstill; time caught in glass. Her work can be found in the collection of more than 70 international museums.
TINKEBELL. onderzoekt in haar werk reeds ruim 20 jaar de errors binnen systemen. Dit doet ze middels publieke interventies, films, fotografie, borduurwerk, boeken en installaties.
In de afgelopen vijf jaar werkte zij met name in het door een kernramp getroffen gebied in Fukushima, Japan.
courtesy TORCHGallery Amsterdam