Archieven: Kunstenaars

Lita Cabellut (1961, Spanje) is een Spaanse multidisciplinaire kunstenaar die in Nederland woont en werkt. Cabellut is het meest bekend om haar schilderijen op grote schaal met een eigentijdse variant van de frescotechniek. Naast haar monumentale schilderijen omvat haar werk ook: tekeningen op papier, sculpturen, fotografie, scenografie, installaties, poëzie, visuele gedichten en video’s. Ze heeft zich ook uitgebreid naar de creatie van scenografie op het podium voor de Opera, met op maat gemaakt werk en videodesign.
Lita Cabellut wordt erkend als de derde meest gewaardeerde Spaanse kunstenaar en haar werken zijn tentoongesteld in tal van musea over de hele wereld, waaronder Korea, Sicilië, Italië en India. Haar werk is opgenomen in de permanente collecties van verschillende musea zoals Museo Goya IberCaja, Zaragoza Spanje; Museo de Arte Contemporánea, Sicilië, Italië; The Fendi Collection, Italië; Museu Europeu d’Art Modern, Vila Casas Foundation, Spanje; Théâtre Mogador, Frankrijk; Copelouzos, Griekenland; The Joop & Janine van de Ende Foundation en The Paul van Rensch Foundation, Nederland. Lita Cabellut groeide op als straatkind in Barcelona tot ze op twaalfjarige leeftijd werd geadopteerd. In die tijd werd ze voorgesteld aan de Spaanse meesters in het Prado-museum, waarna ze zich meteen aan de kunst wijdde. Op 19-jarige leeftijd verhuisde ze naar Nederland, waar ze studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam.

In de beginfase maakte ze schilderijen waarin menselijke vormen zichtbaar waren. Ze schilderde deze op een afstandelijke manier: verwijderde hoofden, de lichamen waren decoratief, oogcontact was er bijna niet, er was geen contact met de toeschouwer. Naarmate haar werk zich ontwikkelde kwam ze dichter op de huid te zitten, vanuit vreemde perspectieven toonde zij de vervreemding van haar eigen lichaam. Haar fascinatie voor het lichaam verdiepte zich, ze begon andere mensen te schilderen, vooral mensen die afwijken van het schoonheidsideaal. Maar meer nog wil ze mensen schilderen, een universeel beeld van de ouder wordende mens. ”Trouw gebleven aan mezelf, heb ik me beperkt tot het vrouwenlichaam.”

Het werk van Koen Taselaar (Rotterdam, 1986) is een uniek universum waarin alleen hij de regels bepaalt. Hij maakt kundige tekeningen, maar ook onhandige keramiek en abstracte zeefdrukken. Taselaar’s beeldtaal is ontstaan uit het grijze gebied waarin tekst niet alleen betekenis heeft, maar ook vorm. Hij drukt dit uit in getekende woordspelingen, denkbeeldige platenhoezen of grote psychedelische schilderijen. Op zoek naar manieren om zijn uiteenlopende output te verwerken, maakt hij publicaties en grootschalige tekeningen, die fungeren als platte tentoonstellingsruimtes. Taselaar werkt voortdurend aan de verdere ontwikkeling van zijn brede blikveld, bijvoorbeeld door het aanleren van nieuwe technieken in verschillende residenties. Taselaar werd genomineerd voor de Volkskrant Beeldende Kunstprijs en had een solotentoonstelling in Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam.

Foto 1: ‘A Hammock Between A Rock And A Hard Place (multititled #6)’, 2013, 192 x 292 cm, mixed media and collage on paper, Collection Boijmans Van Beuningen.
Foto 2: ‘The Line Up’, exhibition overview Centraal Museum Utrecht’ 2018.

Maaike Kramer (1986) maakt objecten aan de wand en op de vloer. Ze kiest vaak voor materialen die van elkaar kunnen lenen. Hierdoor vermengen en vervormen hun eigenschappen. Door monumentale beeldtaal te combineren met een schetsmatige beeldtaal creëert zij constructies die naast monumentaliteit ook twijfel en overdenkingen in zich dragen. Hierdoor ontstaan gelaagde werken waarin logische waarneming en de daaraan gekoppelde verwachting doorbroken wordt. Door de eigenschappen van de ogenschijnlijk tegenstrijdige materialen te vermengen, maakt ze werken die niet zijn wat ze lijken.

Sinds zijn klassieke opleiding aan de Koninklijke Academie in Den Haag onderzoekt Heidweiller de mogelijkheid om uiteenlopende technieken en grafische elementen in collages te combineren. Maar het zijn niet alleen verschillende technieken die de kunstenaar mixt in zijn werken. Ook mixt George visuele fragmenten van diverse afkomst. Omdat je op zijn doeken veelal westerse en oosterse iconen naast elkaar ziet, krijg je het gevoel dat je op wereldreis bent.