Jan Banning

De thema’s macht, recht en onrecht staan centraal in het werk van Banning. Hij reist hiervoor de hele wereld over. Zijn foto’s slaan een brug tussen kunst en wetenschap. Hij omschrijft zichzelf als een romantische anarchist. Zijn foto’s worden regelmatig gepubliceerd in kranten en bladen als The Guardian, Time, Vrij Nederland en GEO, en bevinden zich in collecties van onder meer het Rijksmuseum Amsterdam en het Museum of Fine Arts Houston. Eén van Bannings beroemdste is zijn bekroonde World Press fotoserie ‘Bureaucratics’ (2003-2007). Zijn meest indrukwekkende serie is ‘Troostmeisjes’. Hij doorbreekt met deze fotoportretten het taboe dat op de geschiedenis van de duizenden troostmeisjes in Azië ligt. ‘Troostmeisjes’ wordt zelfs in Japan geëxposeerd.

Femke Dekkers

Femke Dekkers speelt met het spanningsveld tussen twee- en driedimensionaliteit. Als geen ander verstaat zij de kunst om dingen in de ruimte zo voor te stellen dat ze in een plat vlak lijken te staan. In haar fotoseries gaat het steeds om de transformatie van door haarzelf gebouwde ruimtelijke installaties. De toevoeging van geschilderde vlakken en vormen roept verwarring op bij de toeschouwer: vanuit een bepaald gezichtspunt lijken we de diepte in te kijken, vanuit een andere invalshoek blijkt het om een platte weergave te gaan. In haar recente werk speelt een vierkant dat op een hoek staat de aanvoerder van de ontregelende blik. Het zwarte blok contrasteert met het bruin van het karton en het wit van andere vormen. Het daagt, net als de kunstenaar, de wet van het perspectief uit. (Tekst: Mondriaanfonds.nl)

Margot Homan

De beelden van Margot Homan kenmerken zich door een unieke verbintenis van het intieme, innige en het verhevene. Haar beelden ontstaan binnen de beslotenheid van haar atelier in Tilburg, waarna ze in het Italiaanse Pietrasanta ambachtelijk in brons worden gegoten. Het is soms een jarenlang proces waaraan vele schetsen vooraf zijn gegaan. Om zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven begeleidt ze persoonlijk het hele proces.

Martijn Hesseling

Martijn Hesseling is al tijdens zijn academietijd aan het experimenteren met verschillende materialen en ondergronden. Uiteindelijk resulteerde dit in een eigen techniek waarbij kranten de plaats van verf hebben ingenomen. De kranten zijn behandeld met lak op transparant plexiglas. Het papier van de kranten wordt doorzichtig door de lak, hierdoor ontstaat de illusie van diepte in een twee-dimensionaal vlak, dat ook in de schilderkunst te vinden is.

Heddy Honigmann

Haar bekendste speelfilms zijn Hersenschimmen en Tot ziens en haar bekendste documentaires Metaal en melancholie, Forever en O Amor Natural. Haar documentaire Crazy won in 2000 het Gouden Kalf voor Beste Lange Documentaire. In 2006 won ze een tweede Gouden Kalf met haar film Forever. Drie maal kreeg ze de Prijs van de Nederlandse Pers (KNF): in 1995 voor haar speelfilm Tot Ziens (met Johanna ter Steege), in 1998 voor de documentaire Het Ondergronds Orkest en in 2006 voor haar film Forever. In 2016 kreeg ze de oeuvreprijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Carla van de Puttelaar

Kunstenaar/Fotograaf, is vooral bekend door haar vrije werk, waarin het lichaam en de huid – van vrouwen en van bloemen – bijzondere aandacht krijgen. Eruit spreekt een soms vervreemdende sensualiteit. Haar fotografie is niets verhullend: belangrijke details als een moedervlekje of de afdruk van ondergoed in de huid versterken de intimiteit van de foto’s. Van de Puttelaar maakt tevens portretten, zowel als vrij werk, als in opdracht. Zij put inspiratie uit het werk van oude meesters en vintage fotografie en werkt uitsluitend met daglicht. In oktober 2017 verscheen haar boek Adornments met een selectie van werk uit de afgelopen jaren, waaronder series geïnspireerd op Rembrandts naakten en op het werk van Maria Austria. Momenteel werkt zij op eigen initiatief aan een serie portretten van vrouwen in de wereld van kunst, waaraan in het voorjaar van 2018 een eerste tentoonstelling werd gewijd in Londen.

Jeroen Krabbé

Komt uit een kunstenaarsfamilie. Geïnspireerd door zijn grootvader Heinrich Martin Krabbé en vader Maarten Krabbé tekent en schildert hij van jongs af aan en lijkt hij voorbestemd te zijn om in hun voetstappen te treden. Hij kiest echter voor het acteursvak, maar direct na zijn internationale doorbraak in Soldaat van Oranje in 1977, meldt hij zich bij de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam. “Het bleef knagen, ik was absoluut voorbestemd om schilder te worden”. Krabbé’s stijl ontwikkelt zich van hyperrealistische minuscule werken geïnspireerd door Melle via portretten, Pop Art en heftig expressionisme tot kleurrijke landschappen waarin we de invloed van Bonnard en Matisse voelen. Hoofdmotief van deze landschappen zijn de bossen en velden rond Dalfsen en het Franse platteland. Ook de verre landen die hij voor zijn werk als acteur bezoekt duiken regelmatig op in zijn oeuvre.

Saskia Boelsums

‘Ik ben een beeldend kunstenaar met een fototoestel’ zegt Saskia Boelsums over haar benadering van de fotografie. Ze voelt zich dan ook sterk verbonden met de Hollandse traditie van landschapsschilders. Geboren in Amstelveen, opgegroeid in Iran en op Curaçao. Ze studeerde grafische en ruimtelijke vormgeving aan de Academie Minerva in Groningen. Vanaf 2013 heeft ze zich volledig op de fotografie toegelegd. Sindsdien heeft ze een groot aantal nominaties en prijzen ontvangen en exposeert ze in binnen- en buitenland.

Guda Koster

Met haar installaties, sculpturen en foto’s creëert Guda Koster surreële situaties gebruik makend van het menselijk lichaam (vaak haarzelf), kleding en patronen. Haar werk is niet abstract, wel gestileerd, zeker vreemd en humoristisch. Het is werk dat zich begeeft tussen het gebied van mode, beeldhouwkunst, fotografie en performance.

Marinus Boezem

Boezem wordt, samen met de kunstenaars Jan Dibbets en Ger van Elk, gezien als de grondlegger van de conceptuele kunst en arte povera in Nederland in de jaren zestig. Hij staat bekend om zijn vernieuwende kunstopvattingen, zijn bizarre en vaak ludieke happenings en zijn werk in de openbare ruimte. Boezem werkt onder andere met wind, lucht en bomen, met muziekstandaarden, spiegels en graan. De uiteindelijke vorm van het werk is al even uiteenlopend. Van sculptuur, videowerk en installatie tot site specific werk in de openbare ruimte.