Archieven: Kunstenaars

In het werk van Tamara Muller gebruikt ze haar eigen gezicht om een verhaal te vertellen dat niet alleen over haar gaat. Het zijn geen zelfportretten in de fundamentele zin van het woord. Ze speelt een rol, maar die is complex. Ze schiet heen en weer tussen combinaties van man, vrouw, volwassene, kind, mens, dier, dader en slachtoffer. Door delen van het doek onafgewerkt te laten met eenvoudige penseelstreken, ligt de focus vooral op de personages die bijna altijd naar de kijker kijken. Het werk is pas af als iemand ernaar kijkt en zich bewust wordt van zijn eigen gedachten.

Ze studeerde in 1993 af aan de Gerrit Riet­veld Academie en volgde vervolgens het twee­jarige internationale residency-programma aan de Rijks­akademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. De Moors vaak monumentale interieur­stukken zijn zorgvuldig gecomponeerde stil­levens. De vloeren, wanden, ramen en hoeken in lege vertrekken vormen haast geometrische composities. Daarbij is niets toevallig. De Moor zoekt naar plekken, in haar eigen huis of andere ruimtes, die zich lenen voor het maken van instal­laties waarin ze haar objecten zorg­vuldig ensceneert en fotografeert als voor­studies. Deze voorstudies vertaalt ze naar olie­verf op doek.
Lara de Moor woont en werkt in Rotterdam. Haar werk is te vinden in particuliere en openbare kunst­collecties.

Modderman werd geboren in Heerenveen en groeide op in een gereformeerd-vrijgemaakt gezin. Van 2007 tot 2012 studeerde hij Vormgeving Ruimtelijk Ontwerp aan de Academie Minerva. Vanaf 2013 volgde hij schilderlessen aan de Klassieke Academie voor schilderkunst in Groningen en in 2015 aan de Florence Academy of Art. Korte tijd maakte hij – als broodschilder – portretten en stillevens voor particulieren, maar dit gaf weinig voldoening. Daarom besloot hij zich toe te leggen op universele zingevingsthema’s op grote doeken waar mensen niet aan voorbij zouden lopen in een museum. Ondanks zijn geringe ervaring werd hij vanaf 2015 de vaste kunstschilder van de Martinikerk in Groningen.

Wouter Berns (1970) kijkt net even anders naar de dingen dan anderen. Zijn scherpe opmerkingsvermogen vertaalt hij naar zijn schilderijen. Scheppingsdrang, perfectionisme en een warme neiging tot relativeren sturen zijn penseel tot werk dat mensen in toenemende mate aan het denken mag zetten. Al zo’n 30 jaar bouwt hij aan een even boeiend als persoonlijk oeuvre. De ontwikkeling en verdieping in zowel Berns’ persoonlijkheid als zijn werk – ze zijn nauwelijks te scheiden – is even geleidelijk als onmiskenbaar.

Christiaan onderzoekt in zijn werk de betekenis van identiteit in een wereld die steeds sneller beweegt. In een tijdperk van digitale beelden, polarisatie en voortdurende prikkels, richt hij zich bewust op stilte en vertraging. Zijn schilderijen tonen mensen, vaak sterk uitvergrote gezichten die niet slechts bekeken willen worden, maar terugkijken – soms krachtig, soms pijnlijk, altijd met een uitnodiging tot reflectie. Ze vragen niet om oordeel, maar om empathie.
De materialiteit speelt een centrale rol in Lieverses werk. Hij schildert op tapijten waarvan de geknoopte patronen zich transformeren tot gelaatstatoeages. Daarmee heractiveert hij de oorspronkelijke betekenis van het tapijt – een bloeiende tuin als metafoor voor het paradijs – en geeft deze een nieuwe, actuele urgentie.
In zijn monochrome beelden versmelten schoonheid en ongemak. Het portret fungeert niet als antwoord, maar als spiegel. Lieverses werk nodigt uit tot verwondering en herbezinning – tot het zoeken naar een ander perspectief, misschien wel dat van het kind in onszelf, dat nog niet geleerd heeft wat het ‘hoort’ te vinden.

Het oeuvre van Ruseler kan het beste met een raamvertelling vergeleken worden. Die karakteristiek laat hij in ongeveer 1977 beginnen. Hij werkt sindsdien in genres en stijlen. De vele genres volgden elkaar sindsdien veelal cyclisch op en meanderden mee met zijn levensloop. Zo groeide zijn Territorium tot één groot samenhangend Universum. De niet-stijlgebondenheid met vele vertakkingen is uiteindelijk zijn stijl geworden.